Leven met een reden – zonder vooraf te weten hoe
Ik beval van het heelal
Over leven met een reden, zonder vooraf te weten hoe
Dit MOET ik lezen!
Dat was mijn eerste gedachte toen ik het introductiestukje las van 'Ik beval van het heelal' van Tessa Smits. Natuurlijk was ik nieuwsgierig naar haar bijzondere en rauwe verhaal. Maar daarnaast trok het aan me omdat het ging over een thema dat voor mij al lang centraal staat: leven met een reden.
Haar consequente overtuiging, én de mijne:
- Dit leven is geen toeval. Niemand is hier per ongeluk
- Ieder mens is hier met een reden. Jouw aanwezigheid heeft betekenis.
- Je hoeft niets te worden. Je hoeft alleen niet langer te doen alsof je er niet toe doet.
Dat idee draag ik ook al jaren. In mijn leven, in mijn werk. In wat ik zie bij vrouwen die bij mij aankloppen. In hun grote potentieel, hun waarde en waarheid, die ergens onderweg te veel is aangepast.
Vrij leven is geen vrijheid-blijheid
Vrij leven wordt vaak verward met doen waar je zin in hebt. Dat is echter niet wat er in het boek bedoeld wordt. Vrij leven zonder script is vertrouwen op het veld, op 'devine' timing. Vertrouwen op je eigen waarneming en stoppen met kiezen vanuit angst.
- Angst om het fout te doen.
- Angst om te veel te zijn.
- Angst om zichtbaar te worden met jouw waarheid die misschien wel schuurt met de waarheid van de meeste mensen om je heen.
Ervaring zonder richting wordt onduidelijk
In het boek zie je hoe Tessa haar leven laat ontstaan door ervaring. Ze onderzoekt door het te doen. Daar herken ik mezelf als Generator 1.3 ook in. Vallen, opstaan, opnieuw kiezen.
- Leren door te leven. Door ervaring.
- Door het te laten schuren en dingen open te laten...
Maar het verschil met hoe het voor mij werkt; ervaring zonder richting zorgt voor twijfel, chaos en onduidelijkheid.
Richting is geen beperking
Waar haar pad soms open blijft, voel ik juist het belang van richting. Niet als strakke regels, maar als een kompas. Een kader dat me focus geeft. Voor mij is richting ook weten wanneer iets klopt. En wanneer niet.
In mijn werk zie ik dat vrouwen niet vastlopen omdat ze te weinig vrijheid hebben, maar omdat ze hun eigen tempo, richting en waarheid niet serieus nemen. Ze voelen het wel. Maar stellen uit. Nog even. Nog niet.
Straks. Totdat het begint te frustreren, of nog erger.... de paniek uit je oksels klotst.
Missie zit niet in wat je doet
Missie zit in de positie die je durft in te nemen.
Wat dit boek en mijn eigen pad delen is dit inzicht: Missie is geen plan, slogan of label. Het is iets dat zich aandient en aandringt en niet verdwijnt door uitleg, uitstel of aanpassing. Zelfs als je het liever negeert.
En in hoe je daarin komt opdagen… Hoe je spreekt. Hoe je kiest, waar je wel en niet meer in meegaat. Soms vraagt dat om springen. Soms om blijven staan of om te keren en bij te sturen.
Maar daarnaast hoeft niet alles onderzocht te worden door het te doen. Sommige dingen wéét je gewoon, zonder al een stap gezet te hebben.
En nu naar jou…
- Lijkt alles stil te staan?
- Voel je dat de volgende stap niet meer vanzelf gaat?
- Of heb je het nog niet helemaal scherp hoe dan en wat wél… maar zó verder gaan is geen optie?
No worries…. je zit niet 'vast', maar je bevindt je in een overgang. Nee, niet ‘dé overgang’ 😉 maar in een transformatie waar ruimte ontstaat om helderder kiezen!
Waarom 'Ik beval van het heelal' zo blijft hangen
Dit boek blijft hangen omdat het laat zien wat er gebeurt als je het leven serieus neemt. En daarmee jezelf ook.
Het herinnert eraan dat vrijheid en verantwoordelijkheid elkaar niet tegenwerken. Dat ‘leven met een reden’ niet zwaar hoeft te zijn, maar wel om jouw eerlijkheid vraagt. En dat jouw aanwezigheid hier en nu op aarde, hoe eigenwijs of “buiten de lijntjes” ook, ergens voor bedoeld is.
Als je dit leest en voelt: "ja-ha (zucht), ik weet dit al lang!... Ik leef het alleen nog niet... overal"
Misschien dan niet nóg een boek lezen, maar samen kijken naar waar jouw richting duidelijk mag worden?
Niet om je te veranderen. Wel om zichtbaar te maken wat er allemaal al is en wat al klopt.
👉 Dat is wat we doen in mijn trajecten. Waar weten, ervaring en richting samenkomen. Zonder moeten. Zonder maskers. Maar met moed.
NEEM CONTACT OP. Ik wacht op je in het Land van Thuijs