Soms zijn er van die momenten dat je het liefste afhaakt en rechtsomkeer maakt.
Dit was er zo een!
Na een mooie bergwandeling was er alleen nog de top die aangetikt moest worden. Dat stond voor vandaag op het programma.
De mannen hadden er zin in en zetten hun stappen op het stijle pad omhoog. Ze merkten mijn aarzeling op.
“Kom op Mam! Jij moet ook omhoog!”
Al eerder nam T. onze kinderen mee naar de top waar ik halverwege de klim wachtte tot ze weer terugkwamen. Enthousiast en vol trots vertelden ze over de overwinning en het prachtige uitzicht.
Ik was blij voor hen, maar had ook een beetje spijt dat ik die ervaring miste. En eerlijk gezegd voelde ik me ook wel een slappeling!
Waar ben ik in ’s hemelsnaam aan begonnen?
Daar stond ik dan…aan de voet van het laatste te klimmen stuk
en ik vroeg me af waar ik in ‘s hemelsnaam aan begonnen was.
Alles in me schreeuwde om het niet te doen.
“Ik blijf wel lekker hier op jullie wachten, tussen de krekels en de koeien” hoorde ik mezelf zeggen.
Ik zag me al liggen in het zonnetje op de bergweide,
Genietend van zon en veldbloemen met een grasspriet tussen m’n tanden.
“Die ‘Spitze’ redt het ook wel zonder mij!”, dacht ik .
Excuses dienden zich in No-time aan
-“ik krijg vast last van m’n heupen…
– véél te belastend voor mijn knieën…
– dan sta ik morgen stijf van de spierpijn…
– ik wil niet jullie Anker zijn….
– enne… je weet toch wel dat ik ziek ben!?”
Echt hoor, wandelen hou ik uren vol, maar ik heb zo’n hekel aan dat geklim.
‘k Word er doodmoe van.
Bovendien vermoedde ik een longontsteking en dat leek me ‘reden’ genoeg!
Maar T. verzekerde me dat ik het kon,
dat ik spijt zou krijgen als ik weer niet mee zou gaan…
dat het uitzicht daarboven grandioos is…
“Als zij het kunnen, kan jij het ook”
en hij wees op een stel ‘niet bepaald sportief’ uitziende mensen.
Bovendien beloofde hij dat hij op me zou wachten…
Dus… daar ging ik
No time for Excuses!
Een pittige uitdaging!
Mijn gesteldheid had veel van de noodzakelijke energie opgeslokt, maar T. sleepte me er doorheen. Hij stond zoals beloofd om de zoveel meter op me te wachten om me aan te moedigen en me van water te voorzien. Zonder hem had ik het minstens 5x opgegeven.
Ik bereikte de top!
Het leverde me naast een fenomenaal uitzicht als beloning
twee verbaasde, maar trotse zonen op,
een boost aan zelfvertrouwen!
én de overwinning op m’n slappe excuses.
Om je doel te bereiken zul je actie moeten ondernemen
- Is het je doel om te groeien met je bedrijf?
Meer boekingen en omzet? Zodat je meer financiële armslag krijgt… waardoor je bijv. werkzaamheden kunt uitbesteden en je meer tijd hebt voor jezelf en je gezin? - Of verlang je ernaar om meer gasten te ontvangen die bij je passen? Zodat je tot aan het einde van het hoofdseizoen met plezier je nieuwe gasten ontvangt?
Kom in actie en stap eens uit je comfort zone als je durft…
Zonder actie te ondernemen verzeker je jezelf dat je over 3, 6, of 12 maanden nog altijd staat waar je nu staat.
Onderaan die berg!
Liever sneller naar de top?
Ben je er helemaal klaar voor dan is het >>> B&B’IZ MARKETING PROGRAMMA <<< de snelste route naar de top.
Je hoeft niet in je eentje uit te vinden hoe je er komt of wat je allemaal nodig hebt. Ik voorzie je van een lichte rugzak met de belangrijkste dingen als een kompas, routekaart, een wandelstok en water!
Ik kan jouw T. zijn…
je begeleiden en aanmoedigen
Bij elke stap, elke keer als je het lastig vindt.
Tot je de top bereikt!
Daar zal ik voor je klappen,
zodat jij met nog meer vertrouwen in jezelf en je bedrijf je volgende doel gaat halen.
De groep is nét gestart dus je kunt nog aansluiten.
